hep şeyden oldu, biz olduk

Gözünden uyku akarkan yazı yazmak bir hastalıktır. 

Part-1

Olasılıklar dünyası üzerine düşünmeye başladım. Senin şey olman benim şey etmem, hadi hep beraber kaydırağa binelim. Ya da hepimizin belli bir saçmalama kotası olsun, hayatta bir o kadar hata yapabilelim. Bir de 5 kere iki artı iki dört değildir deme hakkımız olsun. Gözlerimizden ağlamayalım, o da çok bir kızarıyor, iki kere ayak parmaklarımızdan bir kere de popomuzdan ağlayalım. Ben saçmaladıkça sen okuma ama. Şu an ortalama olarak ya bunu tanıyoruz diye okuyorsunuz, diğer bir olasılıkla geçmişte yazdınız or gelecekte yazacaksınız. Ama sadece saçmalamaya geldim. Hatta tüm limitlerimi bu gece bitirmeye. Özgürleşmeye. 

Dün hiç tanımadığım birine neredeyse sana aşık olabilir miyim diye sormak istedim, ama bunu o an o kadar çok istedim ki. Tüm saçmalama limitlerimi o an kullanabilirdim, bir an bile düşünmeden, plan yapmadan. Merak eden burayı okuyorsa, bir ara anlatırım ne olduğunu. 

Kendimi daha az seveceğim bir düzlem var mı acaba? Hey paralel evren sen, daha iyi bir insan olmak istiyorum, severken bile aşağılamamak istiyorum, bu mümkün mü? Dürüst olmak değil, rol yapmak, rol çalmak istiyorum. Sadece güzel değil, istediğinizde hepinizi tokatlayacak kadar çılgın olabilirim demek istiyorum. Söyler misin onlara? Bir yerde bir profosör olsaydım, beni en takmayan öğrenciye ulaşmak için ağzımı yırtardım, muhtemelen seviyesiz tartışmadan meslekten men edilirdim. Pek tartışmayı beceremem zaten. Neyi çok becerebilir ki insan, kendinden başka. Ben bitirdim kalmadı bir şey. 

END 

Yukarıdaki kitabın ilk bölümü ben, içimdeki hırçın, dışımdaki aptal, beynimdeki ur tarafından ortak olarak yazılmış, yarın selam vereceğiniz benle hiçbir ilgisi yoktur. Bir diğer deyişle kurgudur, yan yana yanlışlıkla gelmiş kelimelerdir, en az yanlışlıkla ölmek gibi. Bunu okuyor musun bilmiyorum ama okumuyorsan da belli bir süre sonra söylerim, o gün konuşurken anlamamaktan gülmüştük ama buldum galiba "yanlışlıkla ölmek", hayatımda duyduğum en komik şey. Tekrar Murat Menteş okuma isteği uyandıran bir kaşıntı. Abi ben son çıkışı kaçırdım ve öldüm.